این پژوهش درصدد رفع مشکل فوق از طریق ارائه مدل جامع، برای رتبه بندی مبتنی بر عملکرد در آموزش و پرورش با رویکرد تلفیقی: موردی از مدارس متوسطه نظری، و اجرای آن باشد.با نمونه گیری طبقه ای- خوشه ای انتظارات ذی نفعان کلیدی، شامل دانش آموزان، معلمان، مدیران، اولیا و کارشناسان متوسطه نظری به وسیله مصاحبه و پرسشنامه باز پاسخ با یک سوال (انتظارات شما از مدرسه چیست؟) و تحلیل محتوای جواب ها با رویکرد کارت متوازن احصا گردید. سپس، از طریق گروهی از متخصصان و کارشناسان و مدیران، انتظارات ذینفعان و شاخص های ادبیات مطالعاتی در قالب پرسشنامه محقق ساخته در قالب رویکرد کارت متوازن پاسخ داده شد. نتایج حاصل شده، در قالب مدل جدید کارت امتیازی متوازن، تدوین، خوشه بندی و نام گذاری شدند.این مقاله از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت گردآوری پس رویدادی (علی- مقایسه ای) و از جنبه گردآوری دادها برای تعیین شاخص های ارزیابی عملکرد پیمایشی با استفاده از روش دلفی و در رتبه بندی مدارس از نوع توصیفی- ریاضی است. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش کتابخانه ای- میدانی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دبیرستان های عادی نظری شهری استان قزوین بوده و روش نمونه گیری برای پاسخ گوئی به پرسشنامة تعیین شاخص های عملکرد مدارس، به صورت سرشماری است.. یافته ها: مدل ارزیابی متوازن طراحی شده، تفاوت عمده ای با الگوی کارت امتیازی متوازن دارد. مدل پیشنهادی رتبه بندی مدارس نظری از دو قسمت توصیفی و ریاضی تشکیل شده است. این مدل با بهره گیری از الگوی کارت امتیازی متوازن شکل توسعه یافتۀآن است. براساس یافته‌های این مدل می‌توان در مورد مناسب بودن متغیرهای مورد بررسی برای سنجش سازه‌ها و احتمالاً کنار گذاشتن خرده مقیاس های بی معنی هر سازه با دقت بسیار بیشتری نسبت به مدل اولیه تصمیم گیری نمود. مقادیر ریشه دوم برآورد واریانس خطای تقریب ، نیز در مدل اشباح شده به مقدار قابل قبول رسیده است؛ لذا می‌توان پارامتر های برآورد شده در مدل اشباح شده را به لحاظ آماری قابل اتکا دانست و از آن جهت تطابق پذیری نشانگرها با سازه‌های مورد مطالعه استفاده نمود. داده‌های مقادیر محاسبه شده تی برای هر یک از بار های عاملی هر نشانگر باقی مانده با سازه یا متغیر پنهان خود بالای 96/1 است؛ لذا می‌توان هم سویی خرده مقیاس های پرسشنامه برای اندازه گیری مفاهیم را در این مرحله معتبر نشان داد. این پژوهش با ساختار عاملی و زیربنای نظری تحقیق برازش مناسبی دارد و این بیانگر همسو بودن عوامل با سازه‌های نظری است.
An analysis of relationship between transformational leadership style in managers in Ostandari Khorasan Razavi entrepreneurship capabilities in personnel
Abstract The purpose of this research was an analysis of relationship between transformational leadership style in managers Ostandari Khorasan Razavi and entrepreneurship capabilities in personnel. The research type was descriptive - correlative method. The statistical population consisted of 79 personnel of which through simple random sampling method 32 members were chosen as the sample. The research instrument was 1).transformational leadership style questionnaire with 22 items and 2).entrepreneurship questionnaire with 47 items which by use of Cronbach alpha coefficient, reliability coefficients were obtained equal to 0.93 for entrepreneurship questionnaire and 0.91 for transformational leadership style questionnaire. Collected data was analyzed at level of inferential statistics (correlation coefficient, multivariate variance and regression). Research findings revealed that mean of entrepreneurship dimensions is bigger than average. The research findings showed that there is a positive and significant relationship between transformational leadership style and need for achievement and ambiguity tolerance. Also there are a positive and significant relationship between independency and All components of entrepreneurship.
این پژوهش با هدف بررسی، رابطه بین سبک رهبری تحولی مدیران و قابلیت های کارآفرینی کارکنان استانداری خراسان رضوی در سال 1394 انجام گرفته است. نوع تحقیق از نظر روش، توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان استانداری خراسان رضوی به تعداد 610 نفر بود که از این جامعه تعداد 146 نفر کارمند با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار تحقیق، پرسش نامه سبک رهبری تحولی با 22 سوال و پرسشنامه کارآفرینی با 47 سوال می باشد. که روایی محتوایی و سازه دو پرسش نامه مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسش نامه کارآفرینی 93/0 و سبک رهبری تحول آفرین 91/0 برآورد گردید. که در سطح آلفای 1% معنادار بوده و حاکی از پایایی بالای ابزار اندازه گیری است. هم چنین برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از نرم افزار spss16 در دو سطح آمار استنباطی و توصیفی استفاده شد. در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج به دست آمده از یافته های پژوهش در سطح آمار توصیفی از میانگین مولفه های کارآفرینی بالاتر از حد متوسط است. در سطح 95% بین سبک رهبری تحول گرا مدیران و کارآفرینی کارکنان استانداری خراسان رضوی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین ضریب رگرسیون نشان داد سبک رهبری تحول گرا قابلیت تبیین و پیش بینی کارآفرینی کارکنان را دارد و می تواند در مدل رگرسیونی قرار گیرد.
منابع
انگلیسی
Amabile, T. M. (1996). Creativity in context, Boulder, Co: West view press.
Amiri, A. (2007). Entrepreneurship attitudes in students and obstacles it, Journal of Research & Planning inHigher Education, 49, 45-67.(In Persian).
AhmadpoorDariani, M. (2005).Entrepreneurship experience in selected countries, Tehran: Publication of Amir Kabir. (in Persian).
Balthazard, P.A. (2008).Transformational Leadership in Virtual Teams: Predictors of the emergence of transformational leadership in face-to-face and virtual decision teams.
Bass‚ B. M. (1985). Leadership and Performance beyond expectations‚New York: Free Press.
Denhardt, R. B. (1996). Developing interpersonal skills.In J. L. Perry (Ed). Hand book of public administration. San iron Cisco/ CA: Jossey- Bass.
Dutta, D. (2005). The nature of entrepreneurial opportunities; entrepreneurship: theoryand practice, Baylor University.
Elloy, D. (2008). The relationship between self leadership behaviors and organization variables in a self management work team environment, Journal Management Research News, 31, 11, 801-810.
Entre News. (2004). Think piece- creating the entrepreneurial university of the 21st century? Innovation and small business network.
Gholipoor, A. (2009). The study of servant leadership influence on organizational trust in public organization, Journal of Public Management, 2(1), 103-118. (in Persian).
Hafeznia, M.R. (2004). Research method in human sciences, Tehran: Publication of Samt. (in Persian).
Hassanpoor, A. (2011). The study of transformational leadership role on personnel empowerment, Management Researches in Iran, 15(1), 159-180. (in Persian).
Hosseini, M. (2010). The influence of transformational leadership on organizational cultures, Police Human Development, 30(7), 59-72. (in Persian).
Houghton, J.D. (2008). Self-Leadership: A Process for Entrepreneurial Success, Journal of Leadership and Organizational Studies, 13, 4,105-120.
Jalilian, H.R. (2010). Transformational leadership and personnel creativity, Police Human Development Journal, 5, 44-57. (in Persian)
Jennings, D. (1994). Multiple perspectives of entrepreneurship test, Reading and cases. Cincinnati Ohio. South –Western Publishing Co.
Karaminia, R. (2009). The relationship leadership style with organizational culture and commitment in Army organizations. Army Health Journal, 12(2), 65-70.(In Persian).
Katz, d., and Kahn, R. L. (1978). The social psychology of organizations (2nd Ed.) Hoboken, N.: Willey & Sons, Inc.
Madhushi, M. (2003). Entrepreneurship obstacles in university of Mazandaran, Journal of Research & Planning in Higher Education, 9, 157-213.(in Persian)
Mumford, M. D and Connelly, M. S. (1999). Leadership, Encyclopedia of creativity, San Diego, CA: Academic press.
Northouse, P. G. (2001). Leadership: Theory and Practice. Thousand Oaks, CA: Sage.
Porter, M. E. (1985). Competitive Advantage: creating and sustaining superiorperformance, New York: The Free Press.
Sangoghi, M.E. (2001). Cultural factors role on transformational leadership, Knowledge Management Journal, 13, 50-59. (in Persian).
Sangoghi, M.E. (2011). The influence of transformational leadership on organizational cultures and organizational commitment in a defensive organization, Defensive Strategy, 9, 111-136. (in Persian).
Sharman, Christopher call. (2005). Leadership and learning organization. UMI, Proquest Digital Dissertation State University of New York EmpireState College.
Taherpoor, H. (2010). The relationship between learning organization and transformational leadership, Public Management Landscape, 4(1), 23-38. (in Persian).
Zali, M.R. (1998). Entrepreneurship education in universities, Applied Research Centers in Management College, University of Tehran. (in Persian).
ابتدای صفحه