بررسی رابطه ی سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان در پردیس فنی دانشگاه تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی

2 مدرس دانشگاه پیام نور

چکیده

پژوهش حاضر، به بررسی رابطه سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان در پردیس فنی دانشگاه تهران پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف، کاربردی  که به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 285 نفر از اعضای هیئت علمی این پردیس بوده، که با فرمول کوکران و در سطح آلفای (0/05) ،نمونه پژوهش به تعداد 164 نفر انتخاب گردید. ابزار پژوهش، پرسشنامه(سرمایه انسانی نادری)، می باشد و با روش روایی محتوایی، این پرسشنامه توسط متخصصان  سرمایه انسانی تایید شد و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ ( 0/941) بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون­های k-s، آزمون تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی تفکیکی) استفاده شد. یافته­ها نشان داد: سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی پردیس فنی دانشگاه تهران با آلفای(0/05) بالاتر از سطح متوسط  بود. بین سرمایه های انسانی اعضای هیئت علمی در دانشکده های  پردیس فنی دانشگاه تهران  با آلفای(0/05) تفاوت معناداری وجود نداشت.  میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده های مهندسی مکانیک،معدن و صنایع درسطح متوسط ، اما میانگین پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های مهندسی برق و کامپیوتر، عمران، شیمی و متالوژی و مواد در سطح نسبتاَ مطلوب و بالاتر از متوسط می باشد.   بین وضعیّت پیشرفت تحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد در دانشکده های پردیس فنی تفاوت معناداری وجود نداشت  بین شاخص کلی سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطة مثبت و معناداری (0/334r=)  وجود داشت. بنابراین می توان نتیجه گرفت که هر چقدر سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی در مؤلفه های  شایستگی های شناختی، فراشناختی و ارتباطی-عاطفی  بیشتر باشد می توان شاهد پیشرفت تحصیلی بهتر دانشجویان باشیم.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating the Relationship Between Faculty Members' Human Capital and Students' Achievement in the Technical Faculties of Tehran University

نویسندگان [English]

  • Abolghasem. Naderi 1
  • Mitra Ezzati 1
  • Dariush malekpour 2
چکیده [English]

This The present study examines the relationship between human capital of facluty members and  students achievement in Technical College of Tehran University. The research metod was descriptive in type of survey, which was carried out by a field method. The statistical population was consisting of 285 faculty members, the  statistical sample with Cochran formula and the alpha level of a=0.05, 164 person selected. The research instrument was the (Naderi human capital questionnaire). by content validity method, validity of questionnaire confirmed by human capital experts and its reliability with Cronbach's alpha (0.941) obtained. for data analysis, descriptive statistics and inferential statistics (Kolmogorov-Smirnov test, one-sample t-test, ANOVA test, and partial correlation coefficient) was used. The results showed: (1) the human capital of faculty members of technical College of Tehran University was at the appropriate level and above the theoretical mean. (2) there was no significant difference between human capital of faculty members in schools of Technical College of Tehran University, (a=0.05). (3) the mean of students achievement in shools of Mechanical engineering, Mining engineering and Industries engineering was in the average level, but the meane of students achievement in shools of Electrical and Computer engineering, Civil engineering, Chemistry engineering and Metallurgy and Materials was higher than average. (4) there was no significant difference between the educational achievement of MSc students in schools of Technical College . (5) there was significant and positive correlation between the total index of human capital of faculty members and students achievement (r=0.334). So we can conclude that whatever  human capital components (cognitive competences, meta cognitive, communicational-emotional)  of faculty members be more we can see better achievement in students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • capital
  • human capital
  • students achievement
  • technical colleg
-       ابیلی خ، و موفقی، ح (1389). مدیریت منابع انسانی،. تهران،: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
-       امانی،م (1391).دلنوشته ای بر نظام آموزش عالی ایران. مجله آنلاین علوم اجتماعی.
-       حاتمی گروسی ، ج (1391). بررسی رابطه سرمایه انسانی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دبیرستان های شهر صحنه پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
-       حسنوی، ر. و رمضان، م. (1390). افزایش سرمایه فکری در سازمان : بررسی نقش یادگیری سازمانی،. فصلنامه بهبود مدیریت،سال پنجم، شماره1, 25-39.
-       حسنوند، م. (1390). مقایسه وضعیت سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی در دانشکده های علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه تهران و ارائه راهکارهای مناسب جهت توسعه آن. پایان نامه کارشناسی ارشد،. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
-       دلاور ،ع. (1392). احتمالات و آمارکاربردی در روانشناسی و علوم تربیتی. تهران: انتشارات رشد.
-        صالحی عمران، ا. و  قنواتی،  ل. (1389). بررسی بار آموزشی اعضای هیات علمی دانشگاه مازندران. مطالعات تربیتی و روان شناسی، 11 (2), 5-28.
-        دهقانی، علی؛ رحیمی، علی ­رضا و محمدی، داود. (۱۳۸۸). اقتصاد آموزش و پرورش. تهران: انتشارات آییژ.
-        صنوبری، محمد. (۱۳۸۸). مقدمه­ای بر سرمایه انسانی: مفاهیم، ویژگی­ها و شاخص­های اندازه­گیری. دو ماهنامه توسعه انسانی پلیس. سال ششم، شماره ۲۲، صص 120-136.
-        عمادزاده، مصطفی. (1386).  اقتصاد آموزش و پرورش. اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی واحد اصفهان.
-        فراستخواه، مقصود(1393). مصاحبه هدفمند. سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی.
-        مرادی، ک(1393). بررسی رابطه سرمایه ­انسانی و چابکی ­سازمانی در مدارس متوسطه­ دولتی و غیر­دولتی شهر تهران ، پایان نامه کارشناسی ارشد،. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.
-        نادری، ا. (1390). الگویی جهت سنجش سرمایه انسانی در سازمان ها، شرکت ها و موسسات. گزارش طرح پژوهشی. دانشگاه تهران.
-        نادری، ا. (1384). اقتصاد دانایی به عنوان الگوی جدید توسعه و ارزیابی اقتصاد دانایی ایران. فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی، (35), 1-28.
-       نجیمی، آ،مختاق، د، شریعتی،غ (1390). عوامل موثر بر افت تحصیلی ، از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.مجله تحقیقات  نظام آموزشی،سال هفتم، شماره 6، 790-797.